Aktualności

Jak informują autorzy urządzenia, nie zawiera ono specjalnych zabezpieczeń, polegając na szyfrowaniu stosowanym w sieciach telefonicznych. Pierwszym z proponowanych zastosowań serwera jest wykorzystanie go do autoryzacji płatności przez Internet. Użytkownik, po wpisaniu odpowiedniego hasła mógłby przesyłać przechowywany przez serwer specjalny klucz, umożliwiający przelanie pieniędzy na wskazane konto.

Do programowania mini-serwera wykorzystuje się standardowe narzędzia platformy MS Smart Card. Jego twórcy twierdzą, że w przyszłości mógłby on przechowywać również zwykłe strony WWW, zawierające grafikę i inne dodatki. Może nawet osobistą witrynę użytkownika telefonu?

Nowa usługa polega na udostępnianiu wirtualnego dysku do przechowywania aplikacji i plików wraz z możliwością udostępniania przez właściciela zasobów przechowywanych na koncie. Zgromadzone dane mogą być udostępniane według nadanych przez właściciela praw dostępu określonym grupom, np. znajomym, partnerom handlowym czy też współpracownikom. Klient ma możliwość zarządzania swoimi zasobami poprzez tzw. Service Center, czyli panel administracyjny, z poziomu którego możliwa jest konfiguracja wszystkich usług hostingowych klienta (skrzynek poczty elektronicznej, wirtualnych serwerów WWW, kont i-Bazy). Dla użytkowników zewnętrznych dostęp do zasobów jest możliwy poprzez interfejs WWW. Po podaniu swojego identyfikatora i hasła mają możliwość korzystania z udostępnionych dla nich katalogów z plikami. W trosce o bezpieczeństwo informacji i wygodę użytkowników, każdy katalog może być opatrzony tzw. access listą czyli definicją, którzy użytkownicy mają do danego katalogu prawa odczytu. Zasoby każdego z kont i-Baza są archiwizowane i istnieje możliwość ich odtworzenia na życzenie klienta.

Austrian Internet Monitor przeprowadził badania młodych Austriaków z grupy wiekowej 10-19 lat na temat korzystania przez nich z Internetu. Deklaruje go aż 80% badanych. 52% korzysta zeń w szkole, 50% w domu a 10% „gdzie indziej”.

W grupie wiekowej 10-13 lat z Internetu korzysta 59% badanych, zaś w grupie 14-17 lat aż 89,5%. W tym przedziale wiekowym użytkowanie Sieci deklaruje 92% dziewcząt i 87% chłopców, chociaż dla całej austriackiej populacji te proporcje wyglądają inaczej: 31% kobiet i 50% mężczyzn używa Internetu.

Najczęstszym sposobem wykorzystania Internetu jest przeglądanie stron WWW – czyni tak 61% młodych austriackich internautów. Blisko 60% z nich wysyła przez strony WWW wiadomości SMS, a 53% korzysta z poczty elektronicznej. 50% chłopców (23% dziewcząt) ściąga z Internetu pliki muzyczne, 40% chłopców (15% dziewcząt) ściąga innego rodzaju dane, 40% chłopców (23% dziewcząt) skierowuje się od razu na konkretną stronę Internetu.

W testowanej grupie 73% osób posiada własny telefon komórkowy.

Firmy pragną także zintensyfikować współpracę z policją, organizacjami czuwającymi nad przestrzeganiem praw autorskich i operatorami telewizji kablowych. Innym pomysł to kampania edukacyjna, której przesłanie to postawienie znaku równości pomiędzy piractwem a kradzieżą.

Zwierzchnicy będą mogli monitorować korespondencje swoich pracowników tylko w pewnych sytuacjach – gdy będzie on podejrzany o łamanie prawa, szkodzenie interesom firmy albo będzie się zachowywał w sposób prowadzący do zwolnienia z pracy.

Aby jednak móc czytać cudze listy elektroniczne trzeba wcześniej otrzymać pozwolenie od specjalnej komisji.

Jednocześnie komisja badająca zwyczaje internetowe w stanie Nowa Walia w Australii zauważyła, że w 75 procentach firm zwyczajem stało się czytanie e-maili pracowników. Obecne prawo tego nie zabrania.

Pisanie programów komputerowych jest zajęciem bardzo trudnym. Wystarczy najmniejszy błąd, by program nie działał lub też następstwa jego pracy były opłakane. W pewnym programie przeznaczonym dla komputera samolotu myśliwskiego źle postawiono znak minusa. W rezultacie samolot odwracał się na plecy za każdym razem, gdy przekraczał równik.

Bob Brennan, informatyk z firmy Synapse Solutions (Cambridge), opracował oprogramowanie, które pozwala pisać program zwykłym językiem. O przetłumaczenie go na postać zrozumiałą dla maszyny oraz unikanie błędów troszczy się komputer.

Oprogramowanie, nazwane MI-tech – machine intelligence technology – rozpoznaje angielskie słowa, nawet jeśli mają kilka znaczeń, potrafi też reagować na kontekst, w jakim występują. Na razie zasób słów programu obejmuje ich tylko kilkaset, ale do programowania to wystarcza. Ma to również swoje zalety, gdyż mniej słów stwarza mniej okazji do błędów, a ponadto komputer może zawiadomić, że czegoś nie rozumie.

Napisanie programu przy użyciu Mi-Tech jest łatwe i trwa bardzo krótko. Do czasu opatentowania swoich rozwiązań Brennan nie chce zdradzać szczegółów, jednak planuje udzielenie licencji wielkim firmom software’owym.